도구

도구

라틴어 문장 검색

His et hujuscemodi verbis amaris fere ad arma ventum est, nisi viri pacifici et prudentes tali consilio intervenissent, ut ab ipsis civibus Armeniis ex amborum legatione cognosceretur, sub cujus dominio et ditione urbem magis subesse intenderent, cujusque parti meliori optione faverent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 16:3)
Qui Deo favente pontem anticipantes, in Turcos sagitta infestos irruerunt, scuto tectis pectoribus resistentes, et a loco amoventes, quousque ad stationem equorum ipsorum sagitta Christianorum transvolante, perventum est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 98:2)
Sed Christianorum virtus, Deo favente, praevaluit;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 36:11)
Jam Deo et Domino nostro Jesu Christo favente, his in concordiam reductis, Robertus Flandrensis, [0564A] Robertus princeps Northmannorum, Reymundus pariter de Provincia et universi principes reditus sui intentionem duci aperiunt, ac benevolum in omnibus quae habebant in animo humili et mansueto habito colloquio invenerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 106:1)
Hac igitur gratia et honore hi quinque a rege nonestati, ex tunc et deinceps parti illius nimium favere coeperunt;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 50:4)
Et Seneca dixit, "Conciliari nisi turpitudine amor turpium nonpotest."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 53:28)
De qua Tulius dixit, "Proprium hoc esse statuo virtutis, conciliare animoshominum et ad usus suos, id est, utilitates suos, adiungere."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:3)
Non facile dictu est, quantopere conciliet animos comitas affabilitasquesermonis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 42:5)
Legas itaque similitudinem infra scriptam, et auctoritates in hoc libronotatas attente ac studiosissime perlegas, et ita, divina favente grati, poteris tibi et aliis proficiendo ad prædicta leviter pervenire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 1:3)
propriumvirtutis esse status et conciliare animos hominum et ad usus suos idestutilitate adjungere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 21:5)
Quaecommota pro filia favit amori et convocans procum eundem coepit cum illoet filia epulari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:3)
At homines civitatis illius diviti faventes, pauperi deroganteset inexorabile contra fortunam pauperis odium gerentes illum ad iustitiamdetraxerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:19)
Haec autem natura est canis, cui faverunt illi:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:38)
Rex quidam sapientem habuit consiliarium et familiarem, qui tandem legibusnaturae favens parvum reliquit heredem bene disciplinatum et curialem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:1)
Unde votis et pura conscientia et spiritu charitatis adhaereamus Deo nostro, et divinum nobis conciliemus favorem:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 2장 4:20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION